Nuk të shoh me pështirosje
Di që je njeri si unë
Di që bashkë kësaj bote
Hamë, pimë, flemë dhe gjumë.
Di që ecën me dy këmbë
Me dy duar vishesh, xhvishesh
Di që fjete si unë mbrëmë
Dhe si unë mëngjesit ngrihesh.
Di dhe shumë gjëra të tjera
Që si gjërat time ngjajnë
Dhe ndryshimet që ka jeta
Brenda racën tonë mbajnë.
Do të desha kaq të dija
Dhe në qofsh i preferuar
Do më lindte pak zilia
Por kjo është punë për mua.
Por s'do desha të dija kurrë
Që nga kopshti i Edenit
Nga Adami që ish' burrë
Tek ty lindi gen i geit.
Nuk e di ç'pati Adami
Ç'pati Eva nuk di gjë
Mos vallë Zoti nga inati
Nga të dy krijoi një?
Atë një që e do veten
Pa të kundërtën e saj
Molla paska mëkat tjetër
Të Adamit me Adam.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου