Eshtë vetvetja që ma dhe
Dhe në çastin e vetmisë
Të mërzitjes në një çast
Ti më erdhe fshehtësisë
Tjetërsuar për variant.
Dhe në ishe veshur ndryshe
Ndryshe shfaqur dhe në trup
Unë të ndjeva moj Mirushe
Nga diçka që kurrë s'të humb.
Eshtë vetvetja që ma dhe
Dhe ta dhashë në një kohë
Që gjithmonë mbetet e re
Ku as vdekja s'mund ta ndrojë.
18 mars 2011
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου