Ndjekja e mallit
Nuk di ku është qielli
As toka ku është
Kujtimi më mbeti
Jashtë tyre i shenjtë.
Se toka s’më la
Të ecja siç ecet
Se qielli më tha
Në re të kthehem.
Dhe ika jashtë tokës
Jashtë qiellit ika
Pafundësisë së botës
I qetë të vdisja.
Por malli s’mu nda
Më ndoqi, më ndjek
Pafundësia si varr
Më keq po më tret.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου