Sytë?!
Si grimcë e universit
Që fsheh pafundësi
Sytë e njeriut fshehin
Ç'ka di e ç'ka nuk di.
Dhe kur dija më pak
Ma shtuan kërshërinë
Pa ditur mbeta prap'
I zhytur në enigmë.
Ooh, ç'mbetem i hutuar
Magjepsur, i zhgënjyer
Nga sytë e shikuar
Si qiellin mbushur yjesh.
Aty është mistikja
Realja gjithashtu
Aty përcillet frika
Dhe prapë shuhet aty.
Aty përcillet zemra
Si yjet në pulsim
Jam jashtë e jetoj brenda
Urrejtjen-dashurin'.
Aty largohem-kthehem
Si Zot' i universit
Dhe plazmë mes plazmës mbetem
Krijimit të misterit.
Aty do ndal shikimin
Kur sytë e mi do mbyll
Do ma ndriçojn' udhëtimin
Dy sy shndruar në Yll.
28 shtatot 2009
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου