I kthyer në Sfinks
Në altarin e shpirtit vetflijohem
Unë mëkatari i virgjërisë
Nga çvirgjërimi prap' formohem
Ashtu si nga hiri një Feniks.
Në ferrin e shpirtit engjëllohem
Djallohem në parajsën e shpirtit
Mes tyre si Krishti kryqëzohem
Jashtë tyre ja kaloj edhe Krishtit.
Në shpirtin e shpirtit jam vetja
Për ju mbase një kod enigmatik
I ri, por i lashtë sa legjenda
Edmondi i kthyer në Sfinks.
Në altarin e shpirtit një ditë
Ngjyer në bojën e hirit
Apologjia e një firme enigmë
Simbiozë e Sfinks-Feniksit.
Selanik, 12 prill 2011Në altarin e shpirtit një ditë
1 σχόλιο:
Mund te jete nje nga poezite e tua me te bukura ..e vecante urime !
Δημοσίευση σχολίου