Pjella e djallit
Nga mali zbritën
Në mal na ngjitën
Zhgryer thepash, shkëmbinjsh.
Dhe pse roitën
Na kallën frikën
Greminash, shpellash çmendish.
Aty na lanë
Aty na thanë
"E mira një hap na ndan".
Me mijra shanë
Me mijra vranë
Miliona si miu në çark.
Na u bë çarku
Si qoftëlargu
Veshur fytyrë mirësie.
Na u bë barku
Gjiriz bataku
Mbarsur me spermë Partie.
Dhe ecëm malit
Pas të madhit
Një popull i tërë kuturum.
Ish' loja e fatit
Kjo pjellë e djallit
Që vdes e prapë s'ka fund.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου