Mes krijimit…
Ja fala natës mendimet
Në ditë u shndërrua, çuditërisht
Ç’më mbetën hutuar instinktet
Që shkrehen veç në errësir.
Po ti, pse ke turp e dashur
Që dita të shikon lakuriq?
Unë natën zili e kam patur
Sot le të na ket’ ajo zili.
Ja fala ditës instinktet
Dhe dielli në hënë u kthye
Ç’më mbetën hutuar mendimet
Që dritën e duan mbi krye.
Ooh, e dashur, ç’po më shfaqesh
E paturpshme në lakuriqësi
Mendimet dhe instinktet përplasen
Mes krijimit të një epshi të ri.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου