Pak filozofi
Ja, të pash’
Më vajti syri
Si tek kroi në mal
Dhe pemët në pylli.
Ndryshe bukuria
E botës përreth
Pa sytë e mia
S’do kishte lezet.
Ja, të dëgjova
Më ndalën veshët
Siç më ndal jehona
Fëshfërima nga pemët.
Ndryshe tingujt
Që kjo botë shpërndan
Pa veshët e lindur
S’do mbeteshin gjall’.
Ja, të preka
Ç’ti bëj dorës
Siç këpus nga pema
Kokrën e mollës.
Ndryshe materia
Që kjo botë lind
S’do falte ndjenjat
Pa mua, njerin’!
Σάββατο 19 Ιουλίου 2008
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου